Peesletsel van de hand (malletvinger, de boutonnière deformiteit en de klimvinger)

Peesletsel, het beschadigd raken of kapot gaan van een pees,  in de hand kan erg vervelend zijn en kan de dagelijkse activiteiten belemmeren. Peesletsel kan ontstaan ​​door overbelasting, verstuikingen of traumatisch letsel. 

Anatomie:

De hand bestaat uit verschillende botten, spieren, pezen en ligamenten die samenwerken om beweging mogelijk te maken. De hand heeft twee groepen pezen, de flexoren en de extensoren. De flexoren zorgen voor de buiging van de vingers en de extensoren zorgen voor de strekking van de vingers. Pezen zijn sterke vezels die de spieren verbinden met de botten. Bij peesletsel van de hand is een van deze peesstructuren sus beschadigd of kapot.

Oorzaak en ontstaanswijze

Peesletsel in de hand kent verschillende fasen, afhankelijk van de ernst van de blessure. De fasen van peesletsel zijn:

Fase 1: ontsteking van de pees
Fase 2: degeneratie van de pees
Fase 3: partiële (gedeeltelijke) scheur van de pees
Fase 4: volledige scheur van de pees.

Klachten, verschijnselen, symptomen

Symptomen van peesletsel in de hand zijn onder andere:

• Pijn
• Zwelling
• Stijfheid
• Beperkte bewegingsmogelijkheden van de hand of vingers.
• En in sommige gevallen kan er een knappend of knarsend geluid worden gehoord tijdens het bewegen van de hand.

Veel voorkomende peesletsels aan de hand zijn de malletvinger, de boutonnière deformiteit en de klimvinger.

Behandeling en herstel:

De behandeling bij de fysiotherapeut wordt altijd per individu bekeken. Bij elke patiënt spelen er namelijk andere factoren mee. Ook bij peesletsel van de hand verschilt de aanpak van persoon tot persoon.

Bij een bezoek aan de fysiotherapeut wordt eerst, middels een intakegesprek, de klacht in kaart gebracht. Hierbij wordt een inventarisatie gemaakt welke factoren er allemaal een rol spelen. Daarna volgt lichamelijk onderzoek, waarna de klacht verder bekeken / onderzocht wordt. Vervolgens wordt er een behandelplan opgesteld en zal de therapeut uitleg geven over de klacht, prognose en factoren die van invloed zijn.

Het herstel van peesletsel in de hand hangt af van verschillende factoren, zoals de ernst van de blessure, de locatie van het letsel en de algemene gezondheid van de persoon. Over het algemeen duurt het herstel van peesletsel in de hand langer dan bij spierblessures, omdat pezen minder goed doorbloed zijn en daardoor langzamer genezen.

Bij een mild peesletsel kan rust en het vermijden van activiteiten die pijn veroorzaken voldoende zijn om het herstel te bevorderen. In sommige gevallen kan fysiotherapie worden aanbevolen om de kracht en flexibiliteit van de hand te herstellen en de bloedcirculatie te verbeteren. De fysiotherapeut kan ook oefeningen voorschrijven om de hand te mobiliseren en de spieren rondom de pezen te versterken.

Bij een ernstiger peesletsel kan een operatie nodig zijn om de pees te repareren. Na de operatie zal de hand vaak worden geïmmobiliseerd met een brace, spalk of tape om de pees te beschermen en het herstel te bevorderen. Na de immobilisatieperiode zal de fysiotherapeut de hand langzaam mobiliseren en de kracht en flexibiliteit van de hand helpen herstellen.

Het herstel van peesletsel kan enkele weken tot enkele maanden duren, afhankelijk van de ernst van de blessure. Het is belangrijk om de instructies van de fysiotherapeut of arts op te volgen en geen activiteiten te doen die pijn veroorzaken. Het is ook belangrijk om geduld te hebben tijdens het herstelproces en niet te snel weer te beginnen met sporten of andere activiteiten die de hand belasten.

Naast fysiotherapie zijn er nog andere behandelingen mogelijk, zoals:

• Medicatie: pijnstillers en ontstekingsremmers kunnen worden voorgeschreven om de pijn en/of eventuele ontsteking te verminderen.
• Injecties: corticosteroïd injecties kunnen worden toegediend om een eventuele ontsteking te verminderen.
• Orthopedische hulpmiddelen: een brace, een spalk of tape kunnen worden gebruikt om de hand te ondersteunen en (gedeeltelijk) te immobiliseren.

Het herstel bij een klimvinger kan variëren afhankelijk van de ernst van de aandoening. In het algemeen kan een klimvinger worden behandeld met fysiotherapie, het tijdelijk vermijden van de activiteiten die de aandoening hebben veroorzaakt en het dragen van een spalk om de vinger te ondersteunen. In sommige gevallen kan een operatie nodig zijn om de kromming in de vinger te corrigeren. De hersteltijd kan enkele weken tot maanden duren.